سرطان کبد یکی ازشایعترین علل مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. فرسایش بسامد رادیویی یکی از شیوه های مناسب برای درمان سرطان کبد می باشد که به صورت چشمگیری مورد توجه قرار دارد. موفقیت فرایند درمان به انتخاب شرایط مناسب برای درمان بستگی دارد. دراین مقاله فرایند درمان تومور سرطان کبد به وسیلهی الکترود سوزنی بصورت تئوری مورد بررسی قرار گرفته است. بافت بصورت استوانهای با ارتفاع 120میلیمتر و شعاع 50 میلیمتر در نظر گرفته شده و شبیه سازیها با روش المان محدود و با حل معادلات بیوگرمایی پنس با توجه به جذب انرژی امواج رادیویی بوسیله بافت و تومور و اعمال شرایط مرزی و اولیه انجام شده است. در مدلسازیها اثر پرفیوژن خون و وجود رگ لحاظ شده است. نتایج محاسبات در زمان 10 دقیقه و به ازای اختلاف پتانسیل 18 ولت نشان داد که با استفاده از این روش می توان توموری بیضوی با قطر بزرگ و قظرهای کوچک بترتیب 27 میلیمتر و 9 میلیمتر را بطور کامل تخریب کرد. همچنین شبیه سازیها نشان داد که الکترود سوزنی برای درمان تومورهای سرطانی عمیق با ابعاد مختلف که دارای متاستاژ میباشند، مناسب است و با این روش میتوان حجم بیشتری از بافت سالم را حفظ کرد. سپس مدل تعمیم داده شد و حجم، شکل و کشیدگی تومورهای بیضوی که با این شیوه و در اختلاف پتانسیل های مختلف قابل درمان است، تخمین زده شد. نتایج نشان داد که افزایش اختلاف پتانسیل منجر به کاهش کشیدگی بیضی و نزدیک شدن ناحیه تخریب به کره می شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/4/1 | پذیرش: 1398/8/19 | انتشار: 1398/8/20 | انتشار الکترونیک: 1398/8/20