سرطان کبد یکی ازشایع­ترین علل مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است. فرسایش بسامد رادیویی  یکی از شیوه­ های مناسب برای درمان سرطان کبد می­ باشد که به صورت چشمگیری  مورد توجه قرار دارد. موفقیت فرایند درمان به انتخاب شرایط مناسب برای درمان بستگی دارد. دراین مقاله فرایند درمان تومور سرطان کبد به وسیله­ی الکترود سوزنی بصورت تئوری مورد بررسی قرار گرفته است. بافت بصورت استوانه­ای با ارتفاع ۱۲۰میلیمتر و شعاع ۵۰ میلیمتر در نظر گرفته شده و شبیه­ سازی­ها با روش المان محدود و با حل معادلات بیوگرمایی پنس با توجه به جذب انرژی امواج رادیویی بوسیله بافت و تومور و اعمال شرایط مرزی و اولیه انجام شده است. در  مدل­سازی­ها اثر پرفیوژن خون و وجود رگ لحاظ شده است. نتایج محاسبات در زمان ۱۰ دقیقه و به ازای اختلاف پتانسیل ۱۸ ولت نشان داد که با استفاده از این روش می­ توان توموری بیضوی با قطر بزرگ و قظرهای کوچک بترتیب ۲۷ میلیمتر و ۹ میلیمتر را بطور کامل تخریب کرد. همچنین شبیه­ سازی­ها نشان داد که الکترود سوزنی برای درمان تومورهای سرطانی عمیق با ابعاد مختلف که دارای متاستاژ می­باشند، مناسب است و با این روش می­توان حجم بیشتری از بافت سالم را حفظ کرد. سپس مدل­ تعمیم داده شد و حجم، شکل و کشیدگی تومورهای بیضوی که با این شیوه و در اختلاف پتانسیل­ های مختلف قابل درمان است، تخمین زده شد. نتایج نشان داد که افزایش اختلاف پتانسیل منجر به کاهش کشیدگی بیضی و نزدیک­ شدن ناحیه تخریب به کره می­ شود.