---

پایش محیطی که جزئی جدایی ناپذیر از ایمنی هسته­ای می­باشد همواره حائز اهمیت بوده و لزوم اجرای منظم، دقیق و با کیفیت آن ضروری است. روش طیف سنجی گاما به طور گسترده برای تشخیص و اندازه­گیری رادیونوکلیدهای گامازا در نمونه­های طبیعی استفاده می­شود. در روش طیف سنجی گاما نیز مانند سایر مباحث اندازه­گیری نیاز به تعیین میزان دقت از طریق مشخص کردن عدم قطعیت، بدیهی می­باشد. هدف از این تحقیق شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار بر عدم قطعیت و محاسبه آن به منظور نشان دادن میزان دقت اندازه­گیری اکتیویته رادیونوکلیدهای گامازای نمونه خاک می­باشد. برای انجام این تحقیق نمونه­ی خاکی با وزن ۲۴۳ گرم در ظرف استاندارد استوانه­ای ساخته شد. سپس میزان اکتیویته رادیونوکلید سزیم-۱۳۷  که دارای پیک انرژی ۶۶۱ کیلوالکترون ولت می­باشد با استفاده از آشکارساز ژرمانیوم با خلوص بالا و بازده نسبی %۸۰ و برای زمان شمارش ۷۲۰۰۰ ثانیه محاسبه گردید. مقدار اکتیویته سزیم-۱۳۷ در نمونه موردنظر ۴۸۲ بکرل اندازه­گیری شد. همچنین عدم قطعیت اندازه­گیری اکتیویته فوق ۴/۳۳ بکرل محاسبه گردید. یافته­های این تحقیق نشان می­دهد که عدم قطعیت اندازه­گیری اکتیویته با وجود در نظر گرفتن تمام فاکتورهای دخیل مقداری در حدود  ۹/۶% داشته که این موضوع دقت و اطمینان­پذیری بالای نتایج را نشان می­دهد. همچنین از بین تمام عوامل تاثیرگذار در عدم قطعیت نهایی، عدم قطعیت شمارش و بازده سهم عمده­ای را به خود اختصاص می دهند.