logo

جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای رستمی

منا رستمی، محمدابراهیم قاضی، مرتضی ایزدی فرد،
دوره ۱، شماره ۱ - ( پاییز و زمستان ۱۳۹۵ )
چکیده

در این مقاله ساختارالکترونی و خواص مغناطیسی و اپتیکی نمونه‌های خالص  SnO۲ و آلاییدۀ Sn۱-xCoxO۲  (۰۶۲۵/۰، ۱۲۵/۰، ۱۸۷۵/۰ و ۲۵/۰x=) با استفاده از نظریۀ تابعی چگالی بررسی می‌شوند. اثر تهی جای اکسیژن روی خواص ساختاری و مغناطیسی نمونهها نیز بررسی شد. با بررسی خواص مغناطیسی نمونه‌های آلاییده مشخص شد که افزایش غلظت آلایش سبب افزایش چگالی ترازهای انرژی مربوط به اوربیتال‌های d۳Co- در نزدیکی تراز فرمی می‌شود. بررسی فاز پایدار مغناطیسی نمونه‌های آلاییده نشان داد که در آلایش‌های ۵/۱۲% و ۲۵% فاز پایدار شبکه فرومغناطیس است. حضور تهی‌جای اکسیژن در نمونۀ فرومغناطیسی Sn۰,۸۷۵Co۰,۱۲۵O۰,۹۳۷۵ نزدیک به یون کبالت منجر به افزایش گشتاور مغناطیسی یون‌های کبالت می‌شود. بررسی خواص اپتیکی نمونۀ خالص و نمونه‌های آلاییده با ۲۵/۶%، ۵/۱۲% و ۲۵% کبالت نشان داد که با افزایش غلظت آلایش تا ۵/۱۲%، گاف نواری اپتیکی کاهش و سپس با افزایش بیش‌تر آن تا ۲۵%، گاف نواری اپتیکی افزایش می‌یابد. با افزایش آلایش تا ۵/۱۲%، شدت مربوط به اولین قله‌ها در طیف تابع دی‌الکتریک نمونه‌ها، هم‌چنین ضرایب درآشامی و خاموشی افزایش و شدت مربوط به قله‌های ظاهر شده در محدودۀ انرژی‌های بالاتر ازeV۶ کاهش می‌یابند. با توجه به طیف‌های بازتابندگی و ضریب درآشامی مشخص شد که با افزایش غلظت آلایش تا ۵/۱۲% میزان عبور فوتون در ناحیۀ مرئی کاهش می‌یابد.
مرتضی زرگر شوشتری، بهمن رستمی، منصور فربد،
دوره ۱، شماره ۱ - ( پاییز و زمستان ۱۳۹۵ )
چکیده

ابررساتای SmBa۲Cu۳O۷-δ (SBCO) با استفاده از روش واکنش حالت جامدی و هم‌چنین نانوذرات آلومینا
(
γ-Al۲O۳) به­روش سل- ژل خوداحتراقی با اندازۀ متوسط nm۷۰ ساخته و با نانوذرات آلومینای (Al۲O۳) شرکت سیگما با اندازۀ متوسط nm۵۰ مقابسه شدند. سپس ابررسانای SBCO را با درصدهای مختلف از نانوذرات آلومینا آلایش داده و خواص آن بررسی شدند و هم‌چنین ضریب اکسیژن نمونه­های ساخته شده به­روش تیتراسیون یدمتری اندازه‌گیری شد. نتایج به­دست آمده نشان دادند که با آلایش ابررسانا با نانوذرات آلومینا، ضریب اکسیژن و دمای بحرانی نمونه­ها کاهش می‌یابد. در بررسی نمودار مقاومت ویژه بر حسب دما، نمونه­ها در حالت عادی رفتار نیم­رسانایی نشان دادند، یعنی با افزایش دما، مقاومت ویژه کاهش یافت. هم‌چنین مشاهده شد که چگالی جریان بحرانی نمونه  با ۱/۰ درصد آلایش وزنی، افزایش چشم‌گیری داشت، اما با افزایش درصد آلایش کاهش پیدا کرد. الگوهای پراش اشعۀ X نمونه­های آلایش داده شده نشان دادند که نانوذرات آلومینا در فرایند ساخت تجزیه نشده و در نتیجه در ساختار بلوری ابررسانا وارد نشده­اند. برخی از قله­های ابررسانا در الگوی پراش اشعۀ X نمونه­های آلاییده حذف شده و پهنای قله­ها نسبت به­نمونۀ خالص بیش‌تر شده است. بررسی تصویرهای SEM نمونه­های آلاییده نشان داد که نانوذرات آلومینا روی دانه­ها و مرزدانه­های ابررسانا جای گرفته‌اند.

صفحه ۱ از ۱