|
شناسایی و تعیین منابع عدم قطعیت اندازه گیری اکتیویته در ماتریس خاک
|
حسن رنجبر   ، علی یوسفی |
| پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای |
|
|
چکیده: (797 مشاهده) |
| پایش محیطی که جزئی جدایی ناپذیر از ایمنی هستهای میباشد همواره حائز اهمیت بوده و لزوم اجرای منظم، دقیق و با کیفیت آن ضروری است. روش طیف سنجی گاما به طور گسترده برای تشخیص و اندازهگیری رادیونوکلیدهای گامازا در نمونههای طبیعی استفاده میشود. در روش طیف سنجی گاما نیز مانند سایر مباحث اندازهگیری نیاز به تعیین میزان دقت از طریق مشخص کردن عدم قطعیت، بدیهی میباشد. هدف از این تحقیق شناسایی فاکتورهای تاثیرگذار بر عدم قطعیت و محاسبه آن به منظور نشان دادن میزان دقت اندازهگیری اکتیویته رادیونوکلیدهای گامازای نمونه خاک میباشد. برای انجام این تحقیق نمونهی خاکی با وزن 243 گرم در ظرف استاندارد استوانهای ساخته شد. سپس میزان اکتیویته رادیونوکلید سزیم-137 که دارای پیک انرژی 661 کیلوالکترون ولت میباشد با استفاده از آشکارساز ژرمانیوم با خلوص بالا و بازده نسبی %80 و برای زمان شمارش 72000 ثانیه محاسبه گردید. مقدار اکتیویته سزیم-137 در نمونه موردنظر 482 بکرل اندازهگیری شد. همچنین عدم قطعیت اندازهگیری اکتیویته فوق 4/33 بکرل محاسبه گردید. یافتههای این تحقیق نشان میدهد که عدم قطعیت اندازهگیری اکتیویته با وجود در نظر گرفتن تمام فاکتورهای دخیل مقداری در حدود 9/6% داشته که این موضوع دقت و اطمینانپذیری بالای نتایج را نشان میدهد. همچنین از بین تمام عوامل تاثیرگذار در عدم قطعیت نهایی، عدم قطعیت شمارش و بازده سهم عمدهای را به خود اختصاص می دهند. |
|
| واژه‌های کلیدی: طیف سنجی گاما، عدم قطعیت اندازه گیری، نمونه خاک، اکتیویته |
|
|
متن کامل [PDF 552 kb]
(487 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/5/3 | پذیرش: 1399/6/17 | انتشار: 1399/6/24
|
|
|
|
|
|
